ΣΟΚΑΡΑΣ

Ο Σοκαράς  είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα. Στον οικισμό βρίσκονται οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Αντωνίου, του Αγίου Ιωάννη με τοιχογραφίες, των Αγίων Δέκα, καθώς επίσης και εξωκλήσια (Προφήτης Ηλίας, Χριστός, Αγία Αναστασία και Άγιος Νεκτάριος). Πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Γεώργιος, που εορτάζει στις 3 Νοεμβρίου και στις 23 Απριλίου, καθώς και ο Άγιος Αντώνιος, που εορτάζει στις 17 Ιανουαρίου.Έχει συνολικά 889 κατοίκους.

Ιστορικά στοιχεία

Ο  οικισμός αναφέρεται σε συμβόλαιο του 1271 και στις ενετικές απογραφές του 16ου αιώνα με το όνομα Socará και με 84 κατοίκους το 1583. Κατά την Τουρκοκρατία ήταν τουρκοχώρι, με 38 τουρκικές οικογένειες το 1834 και 393 άτομα το 1881. Το όνομα προέρχεται από το βυζαντινό επώνυμο Σωκαράς, που σημαίνει αυτός που πλέκει σχοινιά.

ΦΑΡΑΓΓΙΑΝΝΑ

Τα Φαραγγιαννά είναι οικισμός στην επαρχία Μονοφατσίου, στο Δήμο Κόφινα του Νομού Ηρακλείου. Ακολουθώντας το δρόμο ανατολικά του Ασημίου φθάνουμε στον οικισμό ΦΑΡΑΓΓΙΑΝΑ . Η ονομασία του χωριού προέρχεται πιθανόν από τα φαράγγια που βρίσκονται δυτικά του χωριού ή από τη λέξη Φράγκοι που με παράφραση έγινε Φαραγγιανά. Εκείνο που κάνει τον οικισμό να ξεχωρίζει είναι ένα δασάκι 90 στρεμμάτων με φυτεμένα δέντρα γύρω και μέσα σε αυτό κυρίως πεύκα που βρίσκεται πάνω από το χωριό στην πλαγιά της Φαραγγιανής Κεφάλας. Μέσα στο δασάκι υπάρχει ένα μικρό γήπεδο ποδοσφαίρου 5 Χ 5 που μπορούν να αθλούνται οι νέοι του χωριού και όχι μόνο. Δίπλα από το γήπεδο ποδοσφαίρου υπάρχει ένα πέτρινο θέατρο 300 θέσεων όπου γίνονται θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες στη διάρκεια του Καλοκαιριού. Πολιούχος του χωριού είναι η εκκλησία της Παναγίας που γιορτάζει στις 15 Αυγούστου όπου γίνεται ιερά πανήγυρις.

Ξωκλήσια υπάρχουν επίσης γύρω από το χωριό και αυτά είναι: ο Άγιος Νικόλαος, ο Χριστός, οι Άγιοι Σαράντα και η Αγία Αναστασία.

3 Νοεμβρίου (Αγ. Γιώργης ο Μεθυστής)

Στο χωριό υπάρχει το έθιμο του Άη Γιώργη του Μεθυστή. Κάθε νοικοκυρά φέρνει μία ομελέτα (σφουγγάτο) ή ένα μπουκάλι κρασί. Άλλοι κάτοικοι προσφέρουν λαγούς ή αρνιά. Σε αυτό το έθιμο μετέχει όλο το χωριό με φαγοπότι. Την ημέρα εορτής του Αγίου, έρχονται νεαροί του χωριού με άλογα και περιφέρουν την εικόνα του Αγίου μέχρι ένα σημείο, συνήθως η πλατεία του χωριού, ή η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου. Εκείνη την ημέρα ανοίγουν τα κρασιά, καθώς και εύχονται να είναι καλόπιοτο το κρασί στις οικογένειες.

15 Αυγούστου (Κοίμηση της Θεοτόκου)

Εκτός από το έθιμο του Αγίου Γεωργίου, υπάρχει και το έθιμο της Παναγίας. Ξεκινώντας την παραμονή, 14 Αυγούστου, γίνεται περιφορά της εικόνας στο χωριό, ξεκινώντας από την εκκλησία. Η εικόνα συνοδεύεται από άλογα, τα οποία ‘’συντροφεύουν’’ την εικόνα μέχρι ένα σημείο, συνήθως είναι οι βρύσες του χωριού. Ανήμερα της γιορτής, μετά την εκκλησία, ο ιερέας του χωριού δίνει στους πιστούς κάποιο μικρό δώρο, το οποίο μπορεί να είναι κάποια μικρή εικόνα, καρφίτσα, ή αυτοκόλλητο. Βγαίνοντας από την εκκλησία, οι άνδρες του χωριού έχουν ετοιμάσει ένα μικρό γεύμα για τον καθένα. Το γεύμα αποτελείται από μια φέτα ψωμί, ένα μπαστούνι τυρί, συνήθως γραβιέρα ή κασέρι, κάποιο πιτάκι, καθώς και ένα κομμάτι βραστό κρέας. Η ημέρα αυτή κλείνει με το πανηγύρι που γίνεται στην Φαραγγιανή Κεφάλα, όπου διάφοροι οργανοπαίκτες βρίσκονται εκεί πέρα για να ψυχαγωγήσουν όλους όσους βρίσκονται εκεί, μέχρι το πρωί.

Αξιοθέατα του χωριού

Πλατεία του χωριού:

Στο χωριό υπάρχουν πολλά αξιοθέατα, με πρώτο και κυριότερο την πλατεία του χωριού. Εισερχόμενος στην πλατεία του χωριού, θα δει κανείς το ηρώο της πλατείας, καθώς και το άγαλμα της Φτερωτής Νίκης να κοσμεί το κέντρο του. Κοιτώντας αριστερά από το άγαλμα, θα δει κανείς δύο μαρμάρινες πλάκες, χαραγμένα πάνω σε αυτές τα ονόματα των 27 πεσόντων της 17 Αυγούστου 1944.

Κοιτώντας βαθιά μετά τις μαρμάρινες πλάκες, θα παρατηρήσει κανείς την παιδική χαρά που υπάρχει δίπλα στο ηρώο. Αξίζει να δει κανείς το άγαλμα που βρίσκεται κοντά στην παιδική χαρά, μέσα στην πλατεία του χωριού, το επονομαζόμενο ‘’Μάνες Θρηνωδοί’’, αφιερωμένο στις μάνες των πεσόντων το 1944.

Το άγαλμα απεικονίζεται με τρία κεφάλια πάνω σε μια μαρμάρινη πλάκα, τα οποία κεφάλια έχουν μία τρομοκρατημένα λυπημένη έκφραση, η οποία μας παραπέμπει στην τότε εποχή. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει ένα συντριβάνι, το οποίο βρίσκεται κι αυτό στην πλατεία, ανάμεσα σε πολλούς θάμνους.

Φαραγγιανές βρύσες:

Συνεχίζοντας την πορεία στο χωριό, δεν είναι αδύνατο να μην παρατηρήσει κανείς τις βρύσες που υπάρχουν στο χωριό. Χτισμένες εδώ και αρκετά χρόνια, οι Φαραγγιανές βρύσες προσφέρουν δροσερό νερό σε κάθε διψασμένο επισκέπτη, καθώς και λίγη σκιά κάτω από 
τον πλάτανο που κοσμεί τις βρύσες.

Φαραγγιανή Κεφάλα

Ένα μέρος που αξίζει πραγματικά μια επίσκεψη, είναι η Φαραγγιανή Κεφάλα. Ανεβαίνοντας, θα παρατηρήσει κανείς το υπέροχο θεατράκι, αρχαιοελληνικής μορφής, στο οποίο γίνονται πολλές παραστάσεις κάθε χρόνο, ειδικότερα το καλοκαίρι.

 Επίσης, υπάρχει και parking, όπου μπορεί κάποιος να παρκάρει το όχημά του. Συνεχίζοντας, θα παρατηρήσει κανείς το κιόσκι που βρίσκεται δίπλα στο θεατράκι και το γήπεδο ποδοσφαίρου, στο οποίο μπορούν τα παιδιά καθώς και οι μεγάλοι να παίξουν ποδόσφαιρο, ή να καθίσουν να χαλαρώσουν.